Het 6 Stappenplan en waarom we dat gebruiken
Huiswerktip
Het plan helpt om makkelijker aan je huiswerk te beginnen.
- Video 6 Stappenplan
- Voorbeeld in Plenda
Met het 6 Stappenplan maak je er een gewoonte van
Vind jij het ook lastig om telkens aan je huiswerk te beginnen?
Heb je werkelijk géén idee hoe je het plannen aan moet pakken?
Geef je het al op voordat je daadwerkelijk bent gestart?
Dan is het plannen voor jou nog geen gewoonte.
Met het 6 Stappenplan van Plenda maak je er wél een gewoonte van.
Je deelt je huiswerk op in kleinere taken. Voor leerwerk is dat de meest effectieve manier om de stof te onthouden. Maar ook voor maakwerk is het slim om te plannen. Je hoeft het dan misschien niet op te delen in losse taken, maar het zorgt ervoor dat je niets vergeet. Als je bij al het huiswerk het 6 Stappenplan gebruikt, krijg je overzicht.
Maar eh… hoe werkt dat nou met die zes stappen?
Het 6 Stappenplan:
Stap 1: noteer je huiswerk in de klas
Stap 2: controleer het opgeschreven huiswerk
Stap 3: plan je huiswerk (kun je het in losse taken verdelen?)
Stap 4: vink het ingeplande huiswerk af
Stap 5: maak je huiswerk (nummer de taken in de juiste volgorde)
Stap 6: vink het gemaakte huiswerk af.
Als je een poosje structureel met het 6 Stappenplan werkt, krijg je in de gaten bij welke vakken het plannen echt nuttig is. Zo kan het best zijn dat je er na een poosje achter komt, dat het bij je talen veel fijner werkt als je alles in blokjes over meerdere dagen verdeelt. Misschien maak je je wiskunde altijd in de klas al af. Dat hoef je dan natuurlijk niet meer in te plannen, dat is dubbel werk. Maar je moet het wel uitgeprobeerd hebben, zodat je zeker bent van je zaak. Misschien dat je wiskunde bij een proefwerkweek wel weer inplant.
Wat zijn nou de voordelen?
Het afvinken van een taak is natuurlijk reuzefijn om te doen. Het werkt heel motiverend, omdat je echt het gevoel krijgt goed bezig te zijn. Je maakt geluksstofjes aan, net als bij een game als je het volgende level haalt.
Het is makkelijker van iets een gewoonte te maken, door het steeds op dezelfde manier uit te voeren. Vergelijk het maar met de gewoonte dat je iedere ochtend op hetzelfde moment je tanden poetst. Je hoeft daar eigenlijk niet meer over na te denken, waardoor je sneller en makkelijker ‘gewoon’ begint.
Ook als het even wat minder goed gaat weet je hoe je het weer makkelijk op kunt pakken. Je moet het jezelf vooral zo makkelijk mogelijk maken.
Als je een poosje structureel met het 6 Stappenplan werkt, krijg je in de gaten bij welke vakken het plannen echt nuttig is. Zo kan het best zijn dat je er na een poosje achter komt, dat het bij je talen veel fijner werkt als je alles in blokjes over meerdere dagen verdeelt. Misschien maak je je wiskunde altijd in de klas al af. Dat hoef je dan natuurlijk niet meer in te plannen, dat is dubbel werk. Maar je moet het wel uitgeprobeerd hebben, zodat je zeker bent van je zaak. Misschien dat je wiskunde bij een proefwerkweek wel weer inplant.
Misschien ontdek je wel, door stap 2, dat je heel vaak in Magister (of SOM) moet kijken of in de klassenapp moet vragen wat je ook alweer opgekregen hebt. Dat is helemaal niet erg. Het is beter dat je er op tijd achter komt, dan een dag voor het proefwerk. Ben je nou heel secuur met het opschrijven en bijhouden van je huiswerk, dan kun je na een poosje heus wel stap 2 overslaan.
Het zou trouwens ook zomaar kunnen dat je docent een beetje slordig is met het duidelijk opgeven van huiswerk. Misschien roept hij of zij wel wat op het allerlaatste moment in de klas, als iedereen al zijn jas en tas aan het pakken is. Je kunt de docent best vragen op een ander moment het huiswerk op te geven, of om het op het bord te schrijven, zodat jij het op je gemak over kunt nemen.
Je kunt makkelijk iemand vragen jou te helpen met het plannen. Je hebt dan al een manier klaarliggen waar je meteen mee aan de slag kunt. Veel fijner dan dat ze zitten te zeuren of je al je huiswerk gemaakt hebt, terwijl ze dat waarschijnlijk alleen maar doen omdat ze je willen helpen. Om hulp vragen is trouwens best lastig, maar je ouders helpen liever dan dat ze zich zorgen moeten maken.
Het op volgorde nummeren lijkt misschien overdreven, maar stel nou dat je in tijdnood komt, dan heb je je prioriteiten al gesteld en heb je het minst belangrijke, als het goed is, tot het laatst bewaard. Je kunt de laatste taak dan eventueel doorschuiven naar de volgende dag.
